Verhalen/gedichten van
Weerselo (Weersel)

Aait in dissen tied van ’t joar,

ie wilt d’r geels nig ouwer klaagn,
ouwer wear verdreetig veuln,
met de kotte, donkere daagn.

Ongemerkt an ’t prakkezearn,
’n likdoarn stek net ‘n betke mear.
Het alleen wenn valt oe zwoar.
Stilte döt mangs ok wa zear.

Dan opeens heu’j in de wiedte,
’n Advent met zien oaldn roop.
Den vejaagt de somberheid,
dat machtige geluud gef hoop.

Peter Weusthof
Weersel